(B)engeltje
Blijf op de hoogte en volg Dennis en Ezra
09 Maart 2015 | China, Yicheng
Hoe beschrijf je een onbeschrijfelijke dag? Je wacht er letterlijk jaren op, en ineens zit je in een huurauto onderweg naar een kantoorgebouw ergens in die grote, onbekende stad, wetende dat je daar je dochter zal ontmoeten.
Het miezert buiten, en de natuurstenen treden naar de ingang zijn glad door de regen. Binnen, grijs, tl- verlicht. Een paar balies aan de zijkant. Een rijtje metalen stoelen. Een tafel ergens in de ruimte. In de hoek een tweetal deuren. We zijn als tweede aan de beurt, zegt onze gids. Eerst de papieren. Kloppen de namen? De nummers van de paspoorten. Alles goed checken. De deur in de hoek is open blijven staan nadat het koppel voor ons hun kindje heeft ontmoet. Een piepklein meisje, met iets te groot roze rugzakje in haar hand, komt onbevangen die grote ruimte ingestiefelt. Oh dat is jullie dochter!zegt Hannah onze gids. We zijn even verbluft.Het meisje wordt gauw weer teruggehaald, want het is nog niet zover. Haar begeleidsters hebben er een dagtaak aan, want we zien haar nog zeker twee keer om het hoekje verschijnen, ons meiske trekt haar eigen plan, zoveel is ons wel duidelijk. En een handtekening zetten met trillende handen een uitdaging.
We mogen naar binnen en worden gebaart plaatst te nemen in de twee lederen stoelen aan het bureau, de dame erachter spreekt ons in ernstig Chinees toe. Hannah vertaald, en wij knikken begrijpend. Dan wordt ze binnen gebracht, een beduusd koppie. Wat gebeurd er toch allemaal? Op het moment dat ze aan ons wordt overhandigd zet ze het op een brullen. Volkomen begrijpelijk, al die vreemde mensen, in die vreemde omgeving. Maar de beer, en het koekje vallen in goede aarde. Ze laat zich troosten en op mijn arm, houdt ze haar omgeving met een schuin oog in de gaten. Zo rijden we terug naar het hotel, dit kleine meisje op mijn schoot. Ik vraag me af, hoe het zal zal gaan, straks op onze kamer.
We moeten denk ik maar goede vrienden worden met de housekeeping. Nijntje koekjes liggen verspreid over het tapijt, en kleine vingerafdrukjes sieren de spiegel. Mei-Li is haar verlegenheid gauw voorbij en is volop bezig met haar ontdekkingstocht door de hotelkamer. Daar hoort het beklimmen van de tafel natuurlijk ook bij, en oh die telefoon, die is pas echt interessant. We vragen ons spontaan af wat nu ook al weer het Chinese woord voor 'nee ' is en vermoeden dat ze de Nederlandse variant daarvan ook wel snel zal beheersen. Ons meiske is nogal avontuurlijk ingesteld!
Maar kleine meisjes hebben nog een middagslaapje en dus is het tijd voor een pyjama. Voor zo'n klein meiske heeft ze een ontstellende hoeveelheid kleren aan. Een dikke winterjas, een fleecejack, een dikke trui en een t-shirt. Een gewatteerde broek, met daarover nog een gewatteerde broek. Het is buiten toch echt plus 18 graden, maar gezien de kleren zou je denken dat de temperatuur fors onder het nulpunt daalt. Maar goed, andere cultuur zullen we maar denken
Een papfles en daarna snel naar dromenland, ze slaapt bijna twee uur, en wordt vervolgens langzaam wakker. Vanaf dat moment is het gedaan met de rust! Er moet gespeeld worden, en ontdekt, ze voert hele gesprekken in mijn iPhone, en is niet bijster bereid die weer af te staan, veel te leuk speelgoed! Het blokkentorentje is een groot succes en alle kasten worden opengedaan en leeggeladen. Ze heeft het er maar druk mee.
Al gauw is het baddertijd. En ergens heb ik het gevoel dat ze zo'n bad nog niet echt kent. Maar ze vind het geweldig, het is een gespat van jewelste en het enthousiasme om uit bad te gaan in niet heel erg groot. Knuffelbeest Beer is het helemaal, die moet overal mee, dus liefst ook mee in bad, daar hebben we toch maar even een stokje voor gestoken.
Dan vallen de oogjes toch wat dicht, ons meiske is moe. Maar wat wil je ook na zo'n dag. Het is voor ons als zij-instroomouders nog wel even zoeken wat ze precies eet. Bambix was nog een brug te ver, de lokale rijstpap met vis, was geen succes, maar de gewone papfles kon wel op enthousiasme rekenen.
Nu ligt ons bengeltje uitgeteld in haar bedje, als een engeltje te slapen, dromend over de dag van vandaag of de avonturen van morgen. Wie zal het zeggen?
Het miezert buiten, en de natuurstenen treden naar de ingang zijn glad door de regen. Binnen, grijs, tl- verlicht. Een paar balies aan de zijkant. Een rijtje metalen stoelen. Een tafel ergens in de ruimte. In de hoek een tweetal deuren. We zijn als tweede aan de beurt, zegt onze gids. Eerst de papieren. Kloppen de namen? De nummers van de paspoorten. Alles goed checken. De deur in de hoek is open blijven staan nadat het koppel voor ons hun kindje heeft ontmoet. Een piepklein meisje, met iets te groot roze rugzakje in haar hand, komt onbevangen die grote ruimte ingestiefelt. Oh dat is jullie dochter!zegt Hannah onze gids. We zijn even verbluft.Het meisje wordt gauw weer teruggehaald, want het is nog niet zover. Haar begeleidsters hebben er een dagtaak aan, want we zien haar nog zeker twee keer om het hoekje verschijnen, ons meiske trekt haar eigen plan, zoveel is ons wel duidelijk. En een handtekening zetten met trillende handen een uitdaging.
We mogen naar binnen en worden gebaart plaatst te nemen in de twee lederen stoelen aan het bureau, de dame erachter spreekt ons in ernstig Chinees toe. Hannah vertaald, en wij knikken begrijpend. Dan wordt ze binnen gebracht, een beduusd koppie. Wat gebeurd er toch allemaal? Op het moment dat ze aan ons wordt overhandigd zet ze het op een brullen. Volkomen begrijpelijk, al die vreemde mensen, in die vreemde omgeving. Maar de beer, en het koekje vallen in goede aarde. Ze laat zich troosten en op mijn arm, houdt ze haar omgeving met een schuin oog in de gaten. Zo rijden we terug naar het hotel, dit kleine meisje op mijn schoot. Ik vraag me af, hoe het zal zal gaan, straks op onze kamer.
We moeten denk ik maar goede vrienden worden met de housekeeping. Nijntje koekjes liggen verspreid over het tapijt, en kleine vingerafdrukjes sieren de spiegel. Mei-Li is haar verlegenheid gauw voorbij en is volop bezig met haar ontdekkingstocht door de hotelkamer. Daar hoort het beklimmen van de tafel natuurlijk ook bij, en oh die telefoon, die is pas echt interessant. We vragen ons spontaan af wat nu ook al weer het Chinese woord voor 'nee ' is en vermoeden dat ze de Nederlandse variant daarvan ook wel snel zal beheersen. Ons meiske is nogal avontuurlijk ingesteld!
Maar kleine meisjes hebben nog een middagslaapje en dus is het tijd voor een pyjama. Voor zo'n klein meiske heeft ze een ontstellende hoeveelheid kleren aan. Een dikke winterjas, een fleecejack, een dikke trui en een t-shirt. Een gewatteerde broek, met daarover nog een gewatteerde broek. Het is buiten toch echt plus 18 graden, maar gezien de kleren zou je denken dat de temperatuur fors onder het nulpunt daalt. Maar goed, andere cultuur zullen we maar denken
Een papfles en daarna snel naar dromenland, ze slaapt bijna twee uur, en wordt vervolgens langzaam wakker. Vanaf dat moment is het gedaan met de rust! Er moet gespeeld worden, en ontdekt, ze voert hele gesprekken in mijn iPhone, en is niet bijster bereid die weer af te staan, veel te leuk speelgoed! Het blokkentorentje is een groot succes en alle kasten worden opengedaan en leeggeladen. Ze heeft het er maar druk mee.
Al gauw is het baddertijd. En ergens heb ik het gevoel dat ze zo'n bad nog niet echt kent. Maar ze vind het geweldig, het is een gespat van jewelste en het enthousiasme om uit bad te gaan in niet heel erg groot. Knuffelbeest Beer is het helemaal, die moet overal mee, dus liefst ook mee in bad, daar hebben we toch maar even een stokje voor gestoken.
Dan vallen de oogjes toch wat dicht, ons meiske is moe. Maar wat wil je ook na zo'n dag. Het is voor ons als zij-instroomouders nog wel even zoeken wat ze precies eet. Bambix was nog een brug te ver, de lokale rijstpap met vis, was geen succes, maar de gewone papfles kon wel op enthousiasme rekenen.
Nu ligt ons bengeltje uitgeteld in haar bedje, als een engeltje te slapen, dromend over de dag van vandaag of de avonturen van morgen. Wie zal het zeggen?
-
09 Maart 2015 - 17:33
Josine :
Wat een bijzondere dag!
Het zal voor jullie alle drie wennen zijn maar het klinkt goed en heel vertrouwd.
Wat heerlijk!
Hoop dat jullie van Mei-Li mogen slapen. Als het lukt met al die adrenaline in jullie lijf.
liefs van Puma, Josine & Rozemarijn
-
09 Maart 2015 - 17:35
Hetty:
Wauw wat een dag! En zo te horen lijkt ze nu al op haar moeder. :) liefs, Hetty. -
09 Maart 2015 - 18:02
Aranca:
Kippenvel bij het lezen. Mooi! Volop plezier heeft ze. Goed om te lezen! Geniet! Paul & Aranca -
09 Maart 2015 - 19:34
Willemijn:
Wat mooi, zit met tranen in mijn ogen. Zo herkenbaar! Geniet! Wat ontzettend fijn dat ze nu bij jullie is! -
09 Maart 2015 - 19:52
Claudia:
Wauw, wat fijn dat Mei-li nu voor altijd bij jullie mag zijn, wat super zeg! Een pittige dametje inderdaad en dat is alleen maar leuk! Wie houdt wie bezig?! Misschien is bamisoep iets wat ze wel lust?... Lekker verder genieten van elkaar ;) groetjes :) -
09 Maart 2015 - 20:41
Dionie:
Met kippenvel lees ik jullie verhaal, wat een dag!
Eentje om nooit meer te vergeten. -
09 Maart 2015 - 22:17
Tineke, Hans En Hadassah:
Lieve Ezra en Dennis,
Geweldig dat Mei-li nu "echt" bij jullie is,wat zullen jullie super gelukkig zijn.
Jullie verslag zorgt wel voor een brok in onze keel.
Nu begint het grote genieten! -
09 Maart 2015 - 23:09
Paps En Mama:
Wat een prachtig en bijzonder moment.Wij zijn er stil van en blij en dankbaar dat wij opa ënn oma voor onze Mei li mogen zijn!
-
10 Maart 2015 - 06:11
Tante Meryl:
Een gezegende dag, een gezegende Mei-li en eindelijk een gezegend gezin!
Wat fantastisch bijzonder de geboorte van jullie gezin! We wensen jullie alle geluk van de wereld! En heerlijk te lezen dat jullie Mei-Li zo ondernemend is! Liefs van Tante Meryl en Sjoerd -
10 Maart 2015 - 08:25
Jeroen En Mandy:
Lieve Dennis en Ezra,
Van harte gefeliciteerd met jullie dochter Mei-Li. Heerlijk herkenbaar jullie reisverslagen.
Geniet van elkaar. En troost je als je op een rijdende trein stapt (in het leven van een kindje van bijna twee) zijn er best veel dingen die je nog niet weet maar vertrouw op je intuïtie. Het komt zeker goed met zulke liefdevolle ouders!
(er lijkt weinig te zijn veranderd als ik jullie verhalen lees zelfs de gids is nog dezelfde....) Geniet van elkaar en deze bijzondere reis en ook wederom in de luxe van Beijing....
Liefs Jeroen, Mandy, Meike, Yulia en Tijl -
10 Maart 2015 - 23:24
Sylvia Leeger:
Lieve Ezra en Dennis,
Wat is dit mooi om te zien! Al is het wat wazig vanwege een traantje... ;-)
Heel veel geluk met z'n drietjes!
Knuffels,
Sylvia -
11 Maart 2015 - 18:29
Anita:
Wauw, wat is dit mooi om te zien en te lezen!!
Jullie zien er nu al uit als een gelukkig gezinnetje! Wat een mooi meisje zeg.
Heel veel geluk met jullie mooie, ondeugende dochter!!
Liefs,
Anita -
11 Maart 2015 - 23:25
Hidde Jan:
wat een nieuws! Dit is eigenlijk een onbeschrijvelijke ontmoeting! Er zijn geen woorden voor! Van harte gefeliciteerd! -
12 Maart 2015 - 14:46
Aniek:
Ons ventje was ook zo dik 'ingepakt,' net een cadeautje!
Veel plezier samen en tot snel.
Gr Aniek
-
13 Maart 2015 - 10:51
Jan En Anne-Marie Voets:
Hoi Dennis en Ezra,
GEFELICITEERD met jullie prachtige dochter MEI-LI.
Wij wensen jullie heel veel geluk met elkaar en geniet van jullie gezinnetje !
Liefs, Jan en Anne-Marie
-
09 Maart 2016 - 23:50
Anny Van Nuland:
Wij hopen dat jullie nog heel mogen genieten van dit mooi lieve meisje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
