All about food

Ach ja, andere hotel, andere mores. We zijn weer terug in Beijing,dus er is weer een mannetje. Dit keer een wasmannetje. De spitsvondigen onder ons vroegen nog of dit misschien dezelfde was als het geldmannetje van afgelopen week, maar dan in een andere hoedanigheid, maar dit bleek mee te vallen. Enfin, aanstaande dinsdag is onze was weer terug. En dat doen ze hier in een mate van keurigheid dat ik het betreffende wasmannetje wel zou willen importeren, inclusief bijbehorend prijspeil wel te verstaan.
Ons meiske stuitert ondertussen welgemoed het hotel door, al is eten nog wel eens de grote vraag, de papfles gaat er vlotjes in, en ook het drinkbekertje met dit keer ananassap is niet te versmaden, maar op dit moment bestaande ontbijtjes voornamelijk uit kaas (op zich best handig voor een Nederlandse in spe) en wat toast als wij niet kijken. De kom congé, een soort waterige rijstpap, die ze blijkbaar elke ochtend, middag en avond at, heb ik nog niet aan haar kunnen verkopen. Nou, ik heb hem geproefd, en dat kan ik me wel voorstellen. Not picky about Food, stond in haar dossier, we begonnen toch wat te twijfelen.
Maar goed, op kaas, wat toast en ananas kan een mens, hoe klein ook, niet leven, dus moeders kreeg toch wat zorgjes over het eetpatroon van dochterlief. Gelukkig bracht lunchtijd, toch wat licht in de bezorgdheidstunnel. Dumplings. Om meer specifiek te zijn, de vulling van dumplings. Rundvlees-koriander ging er vlot in. En op garnalen is ze wild. Die plukt ze overal uit. Een eventueel jasje, bijv. Gefrituurd of van deeg, wordt met grote precisie ontleed en opgepeuzeld. Jasje, keurig in een door ons aangewezen schaaltje. Toch, een speels type als ons meiske is qua eten best een uitdaging, op het moment dat zijn door heeft dat jij het belangrijk vindt, wordt het voor haar een dingetje. En is het nee, nee, nee. Wat doe je dan? Wij kozen voor de negeerstand, twee porties fish&chips en picknick op bed. Één keer raden wie net meeste at!
Verzonden met behulp van OWA voor iPad