Expeditie Park

'Lets go to the park' zegt Hannah, onze gids. We hadden aangegeven eerst nog even naar de lokale supermarkt te moeten, om een filmcameraatje te organiseren. Want de eerste dagen met ons meiske willen we natuurlijk wel goed registreren. Een camera kopen blijkt nogal een mijl op zeven, met in te vullen formulieren en het opduikelen van iemand aan wie we ons geld dan uiteindelijk mogen afgeven. Maar enfin, we hebben een camera, en gelukkig is deze door de hulpvaardige dame van de supermarkt op 'Engels' gezet, wat ons toch weer een uurtje of wat frustratie scheelt.
Volgend doel is het park, maar niet na even een korte stop in de lokale noedelshop.
Het behoeft volgens mij niet veel uitleg welk een bekijks een noedelslurpend westersgezelschap in hartje China trekt.

Goed, ik neem ook wel eens een klein, iets te optimistisch, loopje met de waarheid als ik de lengte van een wandeltocht aan manlief probeer duidelijk te maken, maar ik heb in onze gids Hannah toch echt mijn meerdere gevonden. 'No it's just een short walk to the bus station' het is de bedoeling dat we vandaar uit de 'Public Bus' nemen naar Green Hill park, haar short walk heeft in mijn perspectief meer verwantschap met de Zevenheuvelenloop op naaldhakken ( tja praktische schoenen was ook een goed idee geweest) dan met iets anders. Maar uiteindelijk weten we de bushalte te bereiken, eind goed, al goed, dachten we.

Dachten we.

Daar waar de bus stopte,bleek de ingang van het park opgegeven.

Werkzaamheden.

We bleken niet de enige.

Op onze queeste naar de ingang van het park kregen we steeds meer aan meer aanhang. Het moet een uitermate komisch gezicht zijn geweest, een clubje kwetterende Chinese vrouwen, met daartussen een paar erboven uit torende Hollanders die het ook niet wisten. Collectief op zoek naar de ingang van het het park. Uiteindelijk hebben we het wel gevonden trouwens, en het was prachtig. Groen met name, tropisch. En een prachtig uitzicht waarschijnlijk, als de wolken er niet waren geweest.

Je kunt het park verkennen met elektrische karretjes die je soepeltjes naar de verschillende plekken in het park brengen. Wij zijn gestopt bij de oudste en grootste boeddhistische tempel van Nanning. Mysterieus gehuld in de motregen wolken en doordrenkt met de geur van wierook. Drie stokjes opsteken voor een wens, dat hebben we natuurlijk even gedaan!